Carmen Apologeticum

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Cum et ludaeorum reprobet sacrificia dicens:
    2. [*]( 331 Hebr. 6, 5 334 Uenter. 28, 66; cf. u. 518 sq. 335 sqq. Esai. 53, 2 sqq. 344 sqq. MaL 1, 10 sq. )[*]( 331 suauiter MP1;suauia v 332 resurgit, a morte v; resurgit a morte P1 334 suspensas] \' fortasse appenaus\' R Ld (praefat.) (a) Moyse (Mose Lb) praedicto Lb Ld Hanssen; Moyse predicto M; a Moyse praedictus R; Moyse praedictus P1 337 illam M; eum P1 (s. u. I.) v praeclarae figurae P1 v; praeclare fulgurae M 338 In plaga P1v; impleta M depositas MPsLd; positas P1; sed positas B 339 nobis MB (coniecturâ); nostris P1 (s u. I.) Ld 340 propter facinora nostra B, quod Ld recte auersatur colI. Cypr. test. II, 13 p. 78, 1 H.: Et Deus tradidit illum pro peccatis noetris 341 aras M; aram P1 (s. u. I.) v 342 non del. B sed Deus erat B caro P1 R Hanssen Wilh. Meyer, Abh. p. 293 (qf. u. 284) ; cura Mi curans Ld 343 Quo MLd (coniectura); Quod P1 (s. u. L); Quae B apparet hoc erat Dei nomen M (erat ex antecedente uersu perperam huc irrepsisse recte monuit Ld); apparet, hoc erat, Dei nomen P1; (nobis, I Quae palam) apparebat, factus. Dei numen B 344 preclarum M 344 sq. babetur. I Hoc Ld) habetur, I Hoc P1 R 345 Malachia Hanssen p. 62 et del. P3 Angelos M 346 iudeorum M )
    138
  2. Non erit acceptam mihi sacrificium uestrum,
  3. Sed in omni loco offerunt meo nomini gentes,
  4. Apud quos eximium nomen meum magnificatur,
  5. Qui sine cruore offerant meo nomini munde.
  6. Nam fuit is ipse humilis, latens nomine magno,
  7. Qui de semet ipso per ora prophetica clamat:
  8. Contumax non sum, ait, neque contradico nocenti,
  9. Dorsum quoque meum posui ad flagella caedendum
  10. Maxillasque meas palmis feriendas iniquis
  11. Praebui nec faciem auerti sputis eorum.
  12. Stultitia subiit multis!, Deum talia passum,
  13. Vt enuntietur crucifixus conditor orbis.
  14. Sic illi conplacuit consilium neminis uso —
  15. Nec alius poterat - taliter uenire pro nobis.
  16. Mortem adinuenit, cum esset inuidus, hostis,
  17. Quam ebibit Dominus passus, ex inferno resurgens.
  18. Idcirco nec uoluit se manifestare, quid esset,
  19. Sed filium dixit se missum fuisse a patre.
  20. Sic ipse tradiderat semet ipsum dici prophetis,
  21. Vt Deus in terris Altissimi filins esset.
    22. [*]( 313 sqq. Eaai. 60, 5 sq. (Cypr. p. 78, 3 H.) 351 Bom. 11, 34 311 Sap. 2, 24 382 I Cor. 15, 54; Hos. 13, 14; Esai. 25, 8 366 Lnc. I, 32 )[*]( 348 et 310 nomini P1v (idem Cypr. test. I 16 p. 50,11 H.; TertuJL adu. Iud. 5; Marc. 3, 22); nomine M, sed priore loco altera mansis e in i mutauit 349 quas R, quod refutat Ld coll. u. 686 al. 350 Quae B mundę M 351 his M 352 p hora pphetica M 356 prebui M; deinde una littera erasa spntamentis B 359 sqq. conplacuit (M) consilium .. uso I — Nec .. poterat — taliter uenire pro nobis. I Mortem Wiih. Meyer (qui alias genetiuum esse existimat; pro nobis cum uenire esse coniungendum apparet, si comparaueris u. 286); complacuit: Consilium .. usus (M), I — Nec .. uenire — pro nobis I Mortem v; Sic .. complacuit, consilium .. usus, I Nec .. poterat taliter uenire pro nobis. ( Mortem P* 361 esset] postremas duas litteras in M m. 1. in rasura scripsit post inuidus comma posui; cf. u. 152; 164 364 patrę M 366 post altissimi littera f in M erasa )
    139
  22. Hoc et ipse fremit, humilis in carne cum esset,
  23. Testaturque patrem, ut ora prophetica firmet.
  24. Ex Israel legimus hominem resurgere talem;
  25. Et homo est, inquit, et quis eum nouit in ipsis ?
  26. Hieremias ait. Hic Deus est noster aequalis,