Expositio Psalmi CXVIII

ne confunderentur disceptantium contra adsertione superati. rex igitur est qui non erubescat, ne in actu reprehendatur, redarguatur in sermonibus, eo quod et uita debeat esse fundatus et uerbo. itaque quamuis perfectus ita esset propheta, ut non erubesceret in conspectu regum, tamen meditabatur in praeceptis dei omni uitae suae tempore et opera sua eleuabat, nihil agens quod terrenis cupiditatibus adhaereret.

Ideoque ait: et meditabar in mandatis tuis quae dilexi nimis et leuaui manus meas ad mandata tua quae dilexi nimis et exercebar in iustificationibus tuis. pulcherrimus ordo iste, ut primo meditemur et eorum praeceptorum, quae diligimus, sit nobis adsueta meditatio;

meditatione enim mandatorimi caelestium operis boni usus inolescit. nam sicut meditationi uerborum finis memoria est, ut quae meditamur uerba teneamus, sic meditationis praeceptorum caelestium intentio uel finis operatio est actusque directus ad implenda praecepta diuina, quae nisi quis diligat implere non poterit nec solum diligat. sed etiam nimis diligat.