Expositio Evangelii secundum Lucan

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quarta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 32.4). Schenkl, Karl, editor. Prague; Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1902.

fertur [*]( B ) enim ab his, qui siue argumentati siue simpliciter docentes siue uere adstruentes tradiderunt nobis, quia Idumaei latrones Ascalonam urbem Palaestinae ingressi de fano Apollinis, quod uicinum muris erat, Antipatrum Herodis cuiusdam hieroduli filium inter alios abduxere captiuum, quem pater redimere propter paupertatem nequiuit. is igitur inbutus disciplinis et mysteriis Iudaeorum Hyrcano Iudaeae regi amicitia copulatur, [*]( c ) quem pro se ad Pompeium Hyrcanus legatum direxit; et quia legationis fructu potitus est, per eam gratiam partem regni adfectauit. occiso autem Antipatro propter felicitatis inuidiam filius eius Herodes postea sub Antonio senatus consulto ludaeis regnare praeceptus est, cuius Herodes filius et alii tetrarchae. quod ideo ex Graecorum historiis putauimus transferendum, ut clareat Herodem nullo adfinem generis Iudaeorum regnum adulterina fraude quaesisse. denique conscius ignobilitatis suae, ne qua posteris suis uel de praescripto uetere quaestio [*]( D ) moueretur, scripturas eorum incendit existimans quod, si indicia de publico sustulisset, nullis aliis testimoniis clarere posset, quin de patriarcharum uel proselytorum ueterum genere demanaret. sed ut pleraque curae humanae sunt, cognitioni hoc et indagini ueritatis praeiudicare non potuit.

ne nobis tamen possit [*]( 1 cr. Euseb. Rist. eccles. I 7; de patriarchis 4, 21 ) [*]( 1 dignitatis X (-em corr. m2 πV) 3 ai ucre A siue ut uere X 4 ascalonam (a tert. in ras.) B 5 herodes FO et (-is corr.) A, (-8 corr.) V 7 paupertatem (m eras.) A his (h eras.) P B hircano ABCγ. iudae A copolatur (v s. 0 alt. m3) P 9 hircanus ABO FOVX 13 tetrarchae ΡΕγ T thetrarchae a tetarchae 0 tetharcae AFπV thetarcae B thetharcae 0 detharcae G detrarchae L 15 herode Å adtine ABUT generi PEL 17 uetere scripsi ueterem P ml L ueteri A (B. u. m2) P m3 cet. 18 aestimans PL 19 possit Αγ TX et (-et corr.) BE 20 quin CΕγ LOT et (n s. u.) m3 P m2 Grc qui cd. patriarcarum Å proselytorum a proselitorum BCχ prosilitorum AL prosylitorum P prosilidorum FOV prosylydarum (o a. a m2) π generatione aB demanaret PaL dimallaret A (i in ras.) n (e 8. i) OV dimaneret F demaneret G emanaret Εγ T manaret BO 21 e.t (s eras.) P ) [*]( XXXII. Ambr. para 4. ) [*]( 9 )

130
praeiudicare, uideamus, qui ueri regalisque generis dicimus [*]( E ) Christum, et per ueros et nobiles reges actum domini genus. sed ubi adulterina regnum adfectauit propago, successionem nobilitatis suae non potentiae, sed generationis ordo seruauit, tamen ipsum regem secundum honorem saeculi non accepimus Christum. quomodo ergo ex fructu uentris tui ponam super sedem meam? quomodo et angelus de eo dicit quod dabit illi dominus deus sedem Dauid patris sui, et regnabit in domo Iacob? quomodo regnare promittitur nec [*]( F ) ostenditur? aut quomodo ex semine Iechoniae nullus regnaturus dicitur per prophetam? si enim Christus regnauit, ex semine autem Iechoniae Christus est, propheta mentitus est, mentita sunt et oracula, sed illic futuros ex semine Iechoniae posteros non negatur, et ideo de semine eius est Christus et quod regnauit Christus non contra prophetiam est; non enim saeculari honore regnauit nec in Iechoniae sedibus sedit, sed regnauit in sede Dauid.

Uerum cum ipse Iechonias Dauid sederit sedem, [*]( 1330 A ) quemadmodum soluitur quod dictum est quia Dauid sedem Iechoniae posteri non sedebunt, cum eadem sedis fuisse uideatur amborum? itaque et nos sedem Dauid fuisse negare non possumus, non eandem tamen regis Dauid sedem Christus quam Iechonias sedit, immo nec quisquam alius ex genere Dauid sedem eius potuit sedere quam Christus, quia nec in alio aliquo semen eius aeternum est, sed in Christo, sicut deus ipse reserauit dicens: semel iuraui in sancto [*]( B ) meo, si Dauid mentiar: semen eius in aeternum [*]( 6 Pe. 131, 12 8 Luc. 1, 32 19 Hier. 22, 30 26 Pe. 88, 36 sq. ) [*]( 1 regalisque (i ex e m2) P 2 uiros aBX nobilesque (om. et) j 5 non ante secundum 8. U. m2 A 7 tuam ed. Rom. 9 regnabit ACΕγ T regnauit cd. (b 8. u m2 PBGV) post Iacob add. in aetep num X quomodo ergo Εγ T nec contenditur (in mg. m3 ostenditur) 4 10 iechoniae (h 8. u.) A 11 Christus om. P 13 illi B illuc in G futuro P (-os m3) L futurus ABX (-os corr. π) 20 sedis P (-es m3) ALX (-es m2 π V) sedes cet. 23 ips (s ex i) P iechoniae P (-as m3) L 26 reserauit] iurauit PL sanctoJ xpo X. )

131
manebit, et sedis eius sicut sol in conspectu meo. quem igitur dicit hic? non Salomonem utique, non Roboam, non Natham, sed illum de quo solo potest dicere: ponam in mari manum eius et in fluminibus dexteram eius. ipse inuocabit me (pater meus es tu\' et: ponam in saeculum saeculi semen eius et thronum eius sicut dies caeli. non utique hunc thronum Salomon sedit, non Roboam. non lechonias. uis scire qui sederit? is est, de quo dicit angelus [*]( c ) ad Mariam: ecce concipies in utero et paries filium et uocabis nomen eius Iesum. hic erit magnus et filius altissimi uocabitur, et dabit illi dominus deus sedem Dauid patris sui, et regnabit in domo Iacob in aeternum, et regni eius non erit finis. si angelo non credis. ipsi saltim domino credes dicenti: tu dicis quia ego rex sum. numquid ergo et ipse mentitus est, quia regnare se dixit. qui non regnauit in terris? quomodo scriptura soluitur, quae regnare eum dicit et regnare non adstruit?

in abruptum [*]( D ) disputationis uenimus, haeremus in uado et quodam ueritatis naufragio fluctuamus. excitemus igitur Christum, ipsum interrogemus, ipse respondeat. interrogemus scripturas. inuenimus quia regnum domini non est de hoc mundo; ipse enim dixit: . regnum meum non est de hoc mundo. qui dicit non esse de hoc mundo regnum suum ostendit esse supra mundum. ita et erat regnum eius et non erat: non erat in saeculo, supra [*]( E ) saeculum erat. erat ergo regnum aliud ueri Dauid, quod solus Christus accepit, et erat semen aliud Dauid, quod in [*]( 3 Ps. 88. 26 sq. 5 Ps. 88, 30 9 Luc. 1, 31-33 14 Ioh 18, 37 22 Ioh. 18, 36 ) [*]( 1 sedis AX (-es corr. π) aedes cet. 2 solomonem (a 8. 0 pr. m2) x utique non] non utique A 3 nathan P (n alt. in ras.) cet.; cf. p. 135, 19 5 inuocabit LT et (b ex u) BE luocabit V (I in rase 2 lite. et b ex u m2) inuocauit PGr uocauit cet. es tu om. a 7 solomon a non tert.] nec rL 8 quis PL his (h eras.) P hic GX 13 credes A 14 sal. tim ΑαFγ OV et (-em corr.) E salutem tu eras. et i a. e) G saltem eet. ego reI sum ABCEGT rex sum ego r pgo sum rex cet. 25 ergo] enim Εγ T uere X 26 accipit A erat (a ex i) a erit (om. dânde Dauid) X ) [*]( 9* )

132
aeternum manet, de quo solus generatus est Christus, qui solus uerus filius Dauid, cuius etiam solus nomen accepit, iuxta quod scriptum est: inueni Dauid seruum meum, in oleo sancto meo uncsi eum. quod utique non de propheta Dauid, sed de domino dici praemissa declarant; scriptum est enim: posui adiutorium super potentem et exaltaui [*]( F ) electum de populo meo; solus enim potens. solus electus eat Christus. sanctorum enim maius in fide quam in generatione semen est; et ideo apostolus: si enim qui ex fide sunt, hi sunt filii Abrahae.

Illud quoque non praetermittendum putamus, quod a Dauid temporibus usque ad Iechoniam, hoc est usque ad captiuitatem, cum XVII fuerint reges Iudaeae, XIIII generationes sanctus Matthaeus posuerit et rursus ab Iechonia usque ad Ioseph cum uiritim generationes XII conputentur, postea XIIII [*]( 1331 A ) generationes descriptas esse memorauerit. sic enim habes: omnes generationes ab Abraham usque ad Dauid generationes XIIII et a Dauid usque ad transmigrationem Babylonis generationes XIIII et a transmigratione Babylonis usque ad Christum generationes XIIII. et primum oportet cognoscere, quod ante iam diximus, posse plures esse successiones, pauciores generationes; possunt i [*]( 3 Ps. 88, 21 6 Ps. 88, 20 9 Galat. 3, 7 11 Euseb. Quaest. euang. 247, 18 16 Matth. 1, 17 ) [*]( 2 nerus eiue FΟπ uerus est V 3 in eras. A, exp. B, et in aC 4 meo eras. AP, 8. u. V, om. απ uncsi A umi cet. 5 dicit aX 8 finem FO et (m eras.) V fine L et (fide m2) Ρπ 10 hii APGL sunt filii A filii eunt eet. 11 post praetermittendum add. esse FOV est π a om. X (s. u. m2 π V) 13 XVII PB XVI A (in mg. m3 al. XH) XIII L decem et septem aX. X et VII eet. quattuordecim a 14 ab ΑΡΕγ T et (b in ras.) B, a cet. iechoniam dBX (m exp. 1t) 15 uiritim (rn in Tas.) G uarietatem (in Tas. m2, m eras.) P uirtutum T uiri X duodecim aB conputantur X 16 descripta a descriptas X memorauit X 18 et ad (d eras.) P 19 et 20 quattuordecim ET 18. 19. 20 sunt quattuordecim a 19 babyllonis (1 pro S. 16.) A 20 babyllonis A 21 agnoscere Εγ T 22 et pauciores PL )

133
enim diutius uiuere aliqui et serius generare aut certe [*]( B ) penitus exsortes generationis exsistere. itaque non quae regum eadem generationum tempora. unde et Matthaeus eos quos ad generationem non putauit pertinere praeteriit. nam si propositum esset ei successiones describere, rationabiliter moueremur, cur cum in Regnorum libris et Paralipomenis conueniat quod post Ioram Ochozias regnauerit et Iodam et Amasias, Amasiae autem successerit Ozias, sanctus Matthaeus tres illos reges [*]( c ) praeterierit, Ochoziam, Iodam et Amasiam, et post Ioram Iosaphat subiecerit. sed non eum in regum successione, sed in generatione subiecit, denique generationum relatorem fuisse memorauit. potuit autem fieri ut et Ioram tardius generauerit et Iosaphat serius perceperit regnum atque ita Ioram patri suo, cui in potestate non successit, in generatione successerit.

quod uero post Iechoniam XII generationes enumerasse [*]( D ) uidetur euangelista, si diligenter aduertas, hic quoque XIIII generationum poteris inuenire rationem; XII enim usque ad [*]( 6 Reg. IIII 8, 24; 11, 2; 12, 21; 15, 1, Paralip. II 22, 1; 24, 1; 25, 1; 26, 1 9 Matth. 1, 8 ) [*]( 2 generationes FL et (-is m2) ÂPOV generis x a et 8. u. m3 Â, om. BO 4 pertinere non putauit i 5 ei. (s eras.) P describeret A scribere X moueretur X (ur expo π, m 8. t m2 Y) 6 in om. A quod posterior (om. Ioram) A (in mg. m3 al. quod post zoram) B 7 oebozias aLT et (z in ras. m2) B ioconias (in mg. m3 a1. ochodias) A ochoniaa P (z 8. n m3) i et (z 8. n) E iechonias (8. m2 a). ochozias) C ochodias G (h 8. u, m2) X (-zias m2 V) regnauit P iodam P (d tzp. m2) L ioas Εγ T ioram A (in mg. m3 al. iodam) cet. et om. A 8 ozias (z in ras. m2) B ozyas a orias (in mg. m3 al. ocias; x e. c) A 9 ochoziam (hoz in ras.) B ocodiam A ochoniam E (z 8. n) j ochodiam G (h 8. u. m2) X iodam P (d expo m2) ioas ΕγΤ ioram A (8. m3 al. iodam) cet. et (t 8. u.) A ioram A (in mg. m3 al. iodam), om. aB 10 iosafat APn iosafath FOV oziam ErT, recte puto suecessione ̄ A 11 generationem A se fuisse L et se 8. U. m2 V 12 ut quod et A 18 iosafat ΑΡπ iosafath FOY; reete Ozias ita 8. u. A 14 potestatem PL successerat P (-rit m3) L 15 uero ęţ A ieconiam A duodecim aB 16 uideạtur A quattuordecim a 17 generationes X (-um m2 π V) rationem (m eras.) A duodecim . aBFOVx )

134
. Ioseph numerantur, non usque ad Christum, tertius decimus est Christus ex Ioseph. sed nihil refert utrum in duabus generationibus an una mendacium sit; tamen ne hic quidem Capareum aliquem scopulum et naufragium inuenies ueritatis. duos enim Ioachim, hoc est duos Iechonias fuisse historia indicat, unum ante transmigrationem, alterum in ipsa transmigratione [*]( E ) generatum, id est patrem et filium. ergo pater inter generationes superiores est conputatus; qui successit Iosiae, filius inter posteriores, qui successit patri, id est nepos losiae. duos autem fuisse Regnorum libri indicant. sic enim scriptum est: et imperauit Pharao super Israhel Ioachim filio Iosiae regnante in Iudaea pro Iosia patre suo et conuertit nomen Ioachim in regnando et XI annos regnauit in [*]( 1332 A ) Hierusalem. quibus subiecit: et reliqua uerborum Ioachim et omnia quae fecit nonne scripta sunt in libro uerborum et in diebus eorum, qui regnauerunt in Iudaea? et dormiuit Ioachim cum patribus suis et regnauit Ioachim filius eius pro eo. filius decem et octo annorum Ioachim et, cum regnaret, tribus mensibus regnauit in Hierusalem, nomen matris eius Mesola. et omnia quae fecit sub oculis domini pater eius et ipse fecit. et in diebus eius ascendit Nabuchodonosor, rex Babylonis, in Hierusalem. uides igitur quod alius fuit [*]( B ) Iosiae filius; alius nepos: filius illius ille, cui Hieremias nomen inposuit, nepos iste, qui patris uocatus est nomine. et bene [*]( 4 Euseb. Quaeat. euang. 248, 16 11 Reg. IIII 23, 84 et 36 14 Reg. IIII 24, 5 sq. et 8-10 24 Hier. 44 (37), 1 ) [*]( 2 ex] et A (X 8. \'t) BC; ex Joseph om. X in add. m2 A 3 capareum A (e 8. a alt. et um expo m2) capere eum PLX capere X caecum aRC 4 naufragium possis Gγ ueritatem X enim om. L 5 ieconias A storia A 6 transmigratione ipsa B 8 iosiet Å succesit A 11 farao PaL srahel A israhelem ET ihkm r 13 XI ACGγπ XII (I alt. cras.) P undecim eet. 15 uerborum regum et γ. 16 quibus X 18 decem et octo Αα, X et octo G; X et VIII CErT, XVIII eet. 22 nabuchodonosor (v s. 0 pro m3) P 23 babyllonis A 24 illius expo A, om. TX ille om. Βγ, 8. U. C )
135
sanctus Matthaeus a propheta noluit discrepare, ut non Ioachim, sed Iechoniam nominaret. simul, ut supra diximus, maiorem fructum dominicae pietatis adstruxit, ei generis nobilitatem non in omnibus dominus requisiuit, sed de captiuis et peccatoribus congrue nasci uoluit, qui remissionem ueniebat praedicare captiuis. non igitur subpressit alterum euangelista, sed [*]( c ) utrumque signauit, quod uterque Iechonias dictus sit. ita addito iuniore Iechonia generationes XIIII conputantur. ergo illa Matthaeus.

Pulchre autem Lucas, quoniam filios Iacob plures non [*](3,29 sq. ) poterat conprehendere, ne extra generationes euagari superflua serie uideretur, licet in aliis, id est longe posterioribus patriarcharum tamen neutiquam nomina praetermittenda arbitratus sit, sed prae ceteris eligenda Ioseph, Iudae, Symeonis et Leui. [*]( D ) quattuor enim genera in his quorum isti posteri sunt cognoscimus fuisse uirtutum: in Iuda, id est illo superiore, dominicae per figuram passionis mysterium prophetatum, in Ioseph praecessisse castitatis exemplum, in Symeon uindictam laesi pudoris, in Leui officium sacerdotis. per Natham quoque expressam aduertimus prophetiae dignitatem, ut quia unus omnia Christus.. stus Iesus, in singulis quoque maioribus genera uirtutum diuersa praecederent.

Noe quoque iusti inter dominicas [*]( E ) generationes conmemoratio non debuit praetermitti, ut quia [*]( 1 Matth. 1, 11 sq. 16 Gen. 49, 10 sqq. 17 Gen. 89, 7 sqq. 18 Gen. 34, 25 sqq. 19 Num. 8, 6, Reg. II 12, I 20 Coloss. 3, 11 22 Gen. 6, 9 et 14 sqq. ) [*]( 3 sic PLV 6 subpressit ACFLV suppressit cet. 7 uterque (r 5. u.) A iechonias (h 8. u.) Å 11 generationes m1 PG genera- tionis Y (-es corr.) Εγ T et m3 P, m2 G generationum C superftua FGLO superftuo V (o in ras.) superfluam cet. 12 serie L seriem 0 (m eras.) cet. longe multo χ 12 neutriquam X (r eras. 0) neutique PL nequaquam x 13 praetermittendum P (a 8. ụṃ m3) L 14 simeonis AGLπ et (e a. H. m2) ET semoonis (i 8. e) a simonis T 15 IIII ΡΕγ T 17 fuisse prophetatum L 18 simeon AX uindictam (m up.) C uindicta AaBX 19 nathan BCFΟπ et (m2 ex nati) G naturam E (m2 nathan) γ T 23 aedificatorẹş A )

136
cator ecclesiae nascebatur, eum sui generis auctorem praemisisse uideatur qui eam in typo ante fundauerat. nam de Mathusala quid dicam, cuius ultra diluuium numerantur anni, ut quoniam solus est Christus, cuius uita nullam sensit aetatem, in maioribus quoque suis non sensisse diluuia uideretur. Enoch[*](1338 A ) uero nonne manifestum et pietatis dominicae et diuinitatis indicium est, eo quod nec mortem senserit dominus et ad caelum remeauerit, cuius generis auctor raptus ad caelum est? unde manifestum est et Christum potuisse non mori, sed noluisse, ut nobis mors illa prodesset. et ille quidem raptus est, ne malitia mutaret cor eius, dominus autem, quem malitia saeculi mutare non poterat, eo unde uenerat naturae suae maiestate remeauit. siletur sane parricida fratris; neque enim [*]( B ) rationabile erat ut eum qui percusserat fratrem inter domini numeraret auctores, cum seruulos iste seruauerit, ut fraterni nominis honore donaret. sed nec illud otiosum, quod Seth praeteritus non est, quem posteriore Adam generatione suscepit, ut cum duo sint. populi generationes, signaretur in typo dominum Iesum Christum in posteriore potius quam priore generatione numerandum.

iam de ipso Adam, [*]( . 2 Gen. 5, 27 5 Gen. 5, 24 10 Sap. 4, 11 13 Gen. 4, 8 15 Matth. 12, 49, Ioh. 15, 15 17 Gen. 5, 3 ) [*](1 premisisse (s alt. 8. u.) A 2 de 8. u. V, om. αFΟπ matthusala Å (t pr. eras.) P mattbusali a mathusalam L matusalam X (a tert. ex e) V 3 dinumerantur Οπ 4 sentit ΕγΤ 5 diluuia in ras. P 6 nonne] non ET 7 est om. B 10 uoluisse a 13 siletur (s. et ras.) A plane y fratres AaC 14 erat] est B 15 enumeraret (e pr. eras.) P seruulos PaC et (os ex us) G seruulus cet. iste seruauerit om. X 16 donaret honore r sed nec αCLΧγ iste seruauerit (haec expo m2) sed nec A iste seruauerit (exp. seruauerit et 8. scr. nec fratri pepercerit m3) sed nec P iste seruauerit nec fratri pepercerit sed nec B 17 seth Gr et (th in ras.) 0 semp L et (p eras.) π V sem cst. quam A posteriorem A (m eras.) Εγ TX adam] eadem A 18 duo_A ml duae A m2 cd. sint ex . sunt G 19 dni A dni nri Gγ T dum nrum E 20 in priore T in priori r )

137
qui iuxta apostolum figuram accepit Christi, quid pulchrius c potuit conuenire quam ut sacrosancta generatio a dei filio inciperet et usque ad dei filium duceretur creatusque praecederet in figura, ut natus in ueritate sequeretur, ad < dei > imaginem factus praeiret, propter quem dei imago descenderet? et si mysterium primi discutiamus erroris, lignum scientiae boni et mali fallente diabolo Eua suadente ille gustauit, ut iste nobis, priusquam sciret malum, eligeret bonum dirique [*]( D ) serpentis insidias ecclesia suadente uacuaret, iuxta quod scriptum est: quoniam priusquam sciat puer bonum aut malum, non credit malitiae, ut eligat quod bonum est et: priusquam sciat uocare patrem aut matrem. [*]( 1334 A ) accipiet uirtutem Damasci et spolia Samariae. hic enim est puer, cuius incunabula magi spoliis orientalibus referserunt. quia gens ante Christum incredula de exuuiis idolorum mutata iam fide manubias obtulit domino triumphales.

Haec tibi, frater, de generatione Christi non incognita putaui. prolixius prosequenda, ne qui cum ista in euangelio minus adtento animo recenseret, aliquatenus fluctuaret. quae sancti [*]( B ) euangelistae ad maiora miracula et diuiniora domini gesta properantes perstringenda breuius quam diffundenda uberius putauerunt. eorum igitur more qui satis putant ignaris uiarum quasi notas quasdam iteneris et semitas demonstrare, spiritalis uiae semitas colligentes - uidero utrum secundo ueritatis euentu, certe [*]( 1 Rom. 5, 14 4 Gen. 1, 27 5 Coloss. 1, 15, Ephes. 4, 10 6 Gen. 2, 9 7 3, 1 sqq. 10 Esai. 7,16 12 Esai. 8, 4 14 Matth. 2, 11 17 Euseb. Quaest. enang. 254, 2; ) [*]( 1 accipit A 4 ut] et j dei addidi 5 factus ∗∗ P (fort. dl eras.) 8 dirique] denique AB 9 euacuaret aBY (fort. recte) 10 bonum...sciat om. X et malum C 11 credet aCL 14 magiis populus a magis (s 8. u. E) populis (corr. spoliis E) EX 15 ante om. PL gpo A et (o ex i m2) P exubiis (I in ras.) Å 18 quis π (s 8. u.) x ista (i s. is) A 19 fiuctuare A 21 praestringenda PaBX 23 iteneris P ml itineris P m2 cet. et spiritalis X 24 nidere PL utrum] uirum PL secundum X euentum V ceuae A certo T religiosum FO et (i pr. ex e) V relegiosum n )

138
religioso fidei ductu - in mysteriorum secreta contendimus uerentes ne quis ista cum legerit, quod prouerbialiter dicitur \'quasi puer machaeram) tractare per infantiam fortia anna nesciret, magisque uulnus ex inprouidentia quam salutem ex lectione [*]( c ) sentiret. infirmos enim tela sua uulnerant, nec potest bene uti armis. qui ea ferre non nouerit. et ideo circa fidem uir perfectus exigitur, in quo non per humum scientiae reptet infantia, non debilis quaedam nec carens sensibus mysticae cognitionis titubet aetas, quae uirtute iuuentutis amissa coronam gloriosi certaminis non requirat et senescentis aquilae modo, quae prius aut leporem rapere pedibus consuerat aut [*]( D ) anserem, aeuo fessa minorum auium fetus inplumis requirat, qui solidiorem cibum adfen-e non possunt.