Explanatio Psalmorum XII

aduersum calumniantes et peccatores iustus suo iudicio contentus est, meritorum autem suorum iudicium Christo reseruat. ideoque addidit: qui diiudicat m.e dominus est. pulcherrime eum iudicem elegit qui nulla fraude fallatur, ut eum nec occulta praetereant nec infirmae condicionis lapsus offendat, qui fragilitati norit ignoscere. ad omnia igitur utile silentium. si peccatum agnoscis, tace, ne negando exaggeres; si non agnoscis , tace securus de innocentia. non [*](1 cf. Hebr. 4, 12 4 *Phil. 4, 11-12 10 Ps. 38, 3 17 *Esai. 50, 8 10 *I Cor. 4, 3 22 *I Cor. 4, 4 ) [*]( 1 tribus] ambabus in ras. Cm2 duabus pav 2 acutum B 5 sum] sciam A 6 habundare ACDF 7 quam — 8 suam om. fia 8 Ariani v sensusque a uigorem el gratiam a 9 uirtutis « propiore praesentabat fJ 10 omutui B obmutui cel. av 12 obmutuitCaau ne] ne et BC et fJ ipsaau litigosa a 13 obiurgantes p perstreperent fJ 14 ut ipsos] sicut ipsi BC quomodo om. BCfJ 15 debere {\'J 16 suo nixa] subnixa B 19 iudicer C 21 contemptus DF 23 eum J enim fJ legit fJ 25 conditionis codd. av nolit fJ 26 scilentium B 27 exageres B ) [*]( LXIV. Ambros. para 6. Petschenisf. ) [*]( 13 )

Sequitur: et dolor meus r enouatus est. adhuc in inferiore uirtutis gradu positus haec uerba depromit, quod dolor sibi peccatorum ueterum obiectione renouatus sit, quae deleta iam obduxisse uidebatur obliuio uel bonorum operum texerat compensatio. denique in posterioribus quasi fortior dicit: u iderunt mc et mouerunt capita sua, eo quod minarentur et nocere non possent, et addidit: