Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Per quod satis apparet ne horam quidem dimidiam recte dici, sed vel dimidiatam horam vel dimidiam partem horae.

Propterea Plautus quoque in Bacchidibus dimidium auri dicit, non aurum ;

item in Aulularia dimidium obsoni, non dimidiatum obsonium, in hoc versu:

  1. Ei ádeo obsoni hic [*](hinc, codd. Plauti.) iússit dimidiúm dari;
in autem dimidiatum diem,

non dimidium in versu:

  1. Diés quidem iam ad úmbilicum dímidiatus mórtuust.

M. etiam Cato in libro quem De Agricultura conscripsit: Semen cupressi serito crebrum, ita uti linum seri solet. Eo cribro terram incernito, dimidiatum digitum. Iam id bene tabula aut pedibus aut manibus complanato.

Dimidiatum, inquit, digitum, non dimidium. Nam digiti quidem dimidium, digitum autem ipsum dimidiatum dici oportet.

Item M. Cato de Carthaginiensibus ita scripsit: Homines defoderunt in terram dimidiatos ignemque circumposuerunt, ita interfecerunt.

Neque quisquam omnium qui probe locuti sunt his verbis sequius quam dixi usus est.

Extare in litteris perque hominum memorias traditum, quod repente multis mortem attulit gaudium ingens insperatum, interclusa anima et vim magni novique motus non sustinente.

cognito repente insperato gaudio expirasse animam refert Aristoteles philosophus Polycritam, nobilem feminam Naxo insula.

Philippides quoque, comoediarum poeta haut ignobilis, aetate iam edita cum in certamine poetarum praeter spem vicisset et laetissime gauderet, inter illud gaudium repente mortuus est.