Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. fas audire mihi. vereor, fidissime[*](fidissime MU, uidissime V ) coniunx,
  2. nil equidem; miserere tamen promissaque serva
  3. usque ad Thessalicos saltem conubia portus
  4. inque tua me sperne domo. scis te mihi certe,
  5. non socios iurasse tuos. hi[*](hi Pii codd., his V ) reddere forsan
  6. fas habeant, tibi non eadem permissa[*](permissa Bon. 2, promissa V ) potestas,
  7. teque simul mecum ipsa traham; non sola reposcor[*](reposcor M, reposcos V )
  8. virgo nocens, atque hac pariter rate fugimus omnes.
  9. an fratris te bella mei patriaeque biremes
  10. terrificant magnoque impar urgeris ab hoste?
  11. finge rates alias et adhuc maiora coire
  12. agmina: nulla fides? nullis ego digna periclis?
  13. non merui mortemque tuam comitumque tuorum?
  14. vellem equidem nostri tetigissent litora patris
  15. te sine duxque illis alius quicumque fuisset:
  16. nunc remeant, meque ecce (nefas) et reddere possunt,
  17. nec spes ulla super. quin tu mea respice saltem
  18. coasilia et nimio[*](nimio MRF, nimia V | cede M 2, ce V ) comitum ne cede timori.
    19. p.197
  19. credidit[*](credidit Bon. 2, Reddidit V | quis te Heinsius, quise V, quis se T Bon. 2 ) ardentes quis te tunc iungere tauros
  20. posse? quis ad saevi venturum templa draconis?