Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. dixerat haec stratoque graves proiecerat artus,[*](artus M 2, arcus V )
  2. si veniat miserata quies,[*](quies M, quisae V ) cum saevior ipse
  3. turbat agitque sopor: supplex hinc[*](hinc Bon. 1, hic V ) sternitur hospes,
  4. hinc pater. illa[*](illa T Bon. l, ille V ) nova rumpit formidine somnos
  5. erigiturque toro; famulas carosque penates[*](penates V, parentes C a (om. in C b))
  6. agnoscit, modo Thessalicas raptata per urbes:
  7. turbidus ut poenis caecisque[*](caecisque M, caesisque V ) pavoribus ensem
  8. corripit et saevae ferit agmina matris Orestes:
  9. ipsum angues, ipsum horrisoni[*](horrisoni M, horrison V ) quatit ira flagelli,
  10. atque iterum infestae[*](incestae Marius ) se fervere caede Lacaenae
  11. credit agens, falsaque redit de strage dearum
  12. fessus et in miserae conlabitur ora sororis.
  13. His ubi nequiquam nutantem Colchida curis
  14. Iuno videt necdum extremo parere furori,
  15. non iam mentitae vultum vocemque resumit
  16. Chalciopes. quando ardor hebet[*](hebet T 1 Bon. 2, habet V | pudori V, pudore est Madvig; mihi talia excidisse videntur cedit amor meliorque redit iam pectore sensus) leviorque pudori
    17. ---
  17. mensque obnixa malo, tenues sublimis in auras
  18. tollitur et fulvo Venerem vestigat Olympo.
  19. 'sum memor, ut †tecum† mecum[*](tecum mecum V, totum mecum C ) partita laborem;
  20. illa nimis sed dura manet conversaque in iram