Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. et furias dolet ac me nunc decepta[*](decepta V, furiata C ) reliquit.
  2. i, precor, atque istum quo me frustratur amorem
  3. vince, precor, patriis ut tandem evadere tectis
  4. audeat atque meum casu defendere ab omni
    5. p.164
  5. Aesoniden: vis[*](vis Sudhaus, quis V, queis C, quin Iunt. 1 | sacris C ) illa sacro, quo freta, veneno.
  6. illum etiam totis adstantem noctibus anguem,
  7. qui nemus omne suum quique aurea (respice porro)
  8. vellera tot spiris circum, tot ductibus implet,
  9. fallat[*](fallat Loehbach, Scluat V, alii alia coniecerunt ) et in somnos ingenti solvat ab orno.
  10. haec tibi: nam[*](nam Bon. 1, non V ) Furiis atque ipsi cetera mando.'
  11. Tum Venus aligerum[*](aligerum M, alierum V | fatur Amorum Bon. 1, futura morum V ) mater sic fatur Amorum:
  12. 'nec tibi, cum primos adgressa es flectere sensus
  13. virginis ignotaque animum contingere cura,
  14. defuimus, data continuo quin[*](quin Heinsius, om. V, sed C ) cingula soli
  15. nostra tibi, quis mota loco labefactaque cessit.
  16. haut satis est, sed me ipsa opus, et[*](opus et V, opus est C ) cunctantia poscunt
  17. pectora me dubiusque pudor: iam foedera faxo
  18. Aesonii[*](Aesonii M, Aesoni V ) petat ipsa viri metuatque morari.
  19. tu face luciferae[*](luciferae V, letiferae C ) citus ad delubra Dianae
  20. deveniat, sacras solita est ubi fundere taedas[*](taedas M, aedas V )