Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. tegmina, iam vittas frondemque inbellis olivae.
  2. Graius adest, Graio sic cuncta simillima Phrixo.'
  3. Sic ait. at Iuno, pulchrum longissima quando
  4. robur cura ducis magnique edere[*](edere Gronovius, sedere V, dedere C ) labores,
  5. mole nova et roseae perfudit luce iuventae.
  6. iam Talaum iamque Ampyciden astroque comantes
  7. Tyndaridas ipse egregio supereminet ore:
  8. non secus autumno quam cum magis asperat ignes
  9. Sirius et saevo cum nox accenditur auro
  10. luciferas crinita faces, hebet[*](hebet C, Sabellicus, habet V ) Areas et ingens
  11. Iuppiter; ast ilium tanto non gliscere caelo
    12. p.120
  12. vellet ager, vellent calidis iam fontibus[*](fontibus Bon. 1, foribus V, roribus Heinsius ) amnes.
  13. regina, attonito quamquam pavor ore[*](pavor ore Bon. 1 pauore V ) silentem
  14. exanimet, mirata tamen paulumque reductis
  15. passibus in solo[*](in solo Heinsius, insolito V ) stupuit duce. nec minus inter
  16. ille tot ignoti socias gregis haeret in una
  17. defixus sentitque ducem dominamque catervae.
  18. 'si dea, si magni decus huc ades'[*](ades M, adest V ) inquit 'Olympi,
  19. has ego credo faces, haec virginis ora[*](ora C, arma V ) Dianae,
  20. teque renodatam pharetris ac pace fruentem[*](fruentem T, furentem V )