Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. sed te non animis nec solis viribus aequom
  2. credere; saepe[*](saepe —) acri potior prudentia dextra.
  3. quam tulerit deus, arripe opem.[*](opem exihib. Par. ) iamque ultima nobis
  4. promere fata nefas; sileam,[*](sileam Loehbach, sileo V, sileo et C ) precor.' atque ita facto
  5. fine dedit tacitis iterum responsa tenebris.
  6. Tum subita resides socios formidine Iason
  7. praecipitat rumpitque moras tempusque timendi.
  8. ipse viros gradiens ad primi litoris undam
  9. prosequitur Phincus. 'quaenam tibi praemia' dixit,
  10. 'quas, decus o Boreae, possem[*](possim Heinsius ) persolvere grates?
  11. me Pangaea super rursus iuga meque paterna
  12. stare Tyro dulcesque iterum mihi surgere soles
  13. nunc reor. exactae (verumne?[*](uerumne V, nam uere C; distinxit O. Seyffert )) abiere volucres,
  14. nec metuam, tutaeque dapes? date tangere vultus,
  15. dem sinite[*](dem sinite Heinsius, Desinite V ) amplexus, propiusque accedite dextrae.'
  16. dixerat. abscedunt terris et litora condunt.
  17. Omnibus extemplo saeva sub imagine rupes
  18. Cyaneae propiorque[*](propiorque M 2, propior V ) labor. quando adfore quaque
  19. parte putent? stant ora metu nec fessa recedunt
  20. Iumina diversas circum servantibus undas,