Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- manserit hoc ultra frontis[*](frontis X 2 M 2, fontis V ) decus orave matri
- nota feres. tune a sociis electus[*](Nota etiam V habet | tune a Thilo, tuneo V, tune e C | electus C, eluctus V ) iniquis?
- tune[*](Tune X(?)M, Tunc V ) Amyci moriere manu?' nec plura moratus
- ingentes umeros spatiosaque pectoris ossa
- protulit horrendosque toris informibus artus.
- deficiunt visu Minyae,[*](visu Minyae cod. Bon., T, uisum inse V ) miratur et ipse
- Tyndarides; redit Alcidae iam sera cupido
- et vocuo maestos[*](uocuo V, uacuo M, sed cf. III 721 | maestos Koestlin, maesto V ) lustrarunt lumine montes.
- at satus aequoreo fatur tunc talia rege:
- 'aspice et haec crudis durata volumina tauris;
- nec peto[*](peto Burmann, petae V ) sortis opem, sed quos potes indue caestus.'
- Dixit et urgentis per sera[*](per sera Baehrens, post sera V, pro sera Madvig ) piacula fati
- nescius extremum hoc armis innectere palmas
- dat famulis, dat et inde Lacon. odia aspera surgunt
- ignotis prius atque incensa mente feruntur[*](feruntur SM, feruruntus V )
- in medium sanguis Iovis et Neptunia proles.
- hinc illinc dubiis intenta silentia votis,
- et pater orantis caesorum Tartarus umbras
- nube cava tandem ad meritae spectacula pugnae[*](poenae Wagner )
- emittit; summi nigrescunt culmina montis.