Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. hunc tibi vel posito venantem pectine Phoebum
    2. p.74
  2. crede dari. quae spes Nymphis aufertur Achaeis,
  3. praereptum quanto proles[*](proles M, prole V ) Boebeia questu
  4. audiet et flavi quam tristis nata Lycormae.'
  5. sic ait et celerem frondosa per avia cervum
  6. suscitat ac iuveni sublimem cornibus offert.
  7. ille animos tardusque fugae longumque resistens
  8. sollicitat suadetque pari contendere cursu.
  9. credit Hylas praedaeque ferox ardore propinquae
  10. insequitur; simul Alcides hortatibus urget
  11. prospiciens; iamque ex oculis aufertur uterque,
  12. cum puerum instantem quadripes fessaque minantem
  13. tela manu procul ad nitidi spiracula fontis
  14. ducit et intactas levis ipse superfugit undas.
  15. hoc pueri spes lusa[*](pueri spes lusa V 2 R 2, pueris perfusa V, pueri spes fusa C ) modo est, nec tendere certat
  16. amplius; utque artus et concita pectora sudor
  17. diluerat, gratos avidus procumbit ad amnes.[*](amnes M, omnes V )
  18. stagna vaga sic luce micant, ubi Cynthia caelo
  19. prospicit aut medii transit rota candida Phoebi:
  20. tale iubar diffundit aquis; nil umbra comaeque