Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- haec ait et[*](et supr. vers. add. V 1 ) pariter laevi iuga pinea montis
- respicit ac pulchro venantes agmine Nymphas,
- undarum nemorumque decus. levis omnibus arcus
- et manicae virides et stricta myrtus habena,[*](habena T Bon. 2, harena V, ad habena cf. Luc. VI 221, ad myrtus Aen. VII 817 )
- summo palla genu, tenui vagus innatat umbra[*](umbra VC, optime ob obscurae (526), unda vulgo )
- crinis ad obscurae decurrens cingula mammae.
- ipsa citatarum tellus pede plausa sororum
- personat et teneris summittit gramina plantis.[*](plantis S, plactis V )
- e quibus Herculeo Dryope percussa fragore,
- cum fugerent iam tela ferae, processerat ultra
- turbatum visura nemus, fontemque petebat
- rursus et attonitos referebat ab Hercule vultus.
- hanc delapsa polo piceaeque adclinis opacae
- Iuno vocat prensaque manu sic blanda[*](blanda V, uoce C ) profatur:
- 'quem tibi coniugio tot dedignata dicavi
- Nympha procos, en Haemonia[*](haemenia V ) puer adpulit alno,
- clarus Hylas, saltusque tuos fontesque pererrat.
- vidistis[*](Vidisti M | roseis SM, reseis V ) roseis haec per loca Bacchus habenis
- cum domitas acies et Eoi fercula[*](fercula Pius, pr ecula V, pocula C, fercula sunt ea quae in triumpho feruntur, cf. e. g. Sen. Herc. Oet. 110 ) regni
- duceret ac rursus thiasos et sacra moventem.