Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. haec ait et[*](et supr. vers. add. V 1 ) pariter laevi iuga pinea montis
  2. respicit ac pulchro venantes agmine Nymphas,
  3. undarum nemorumque decus. levis omnibus arcus
  4. et manicae virides et stricta myrtus habena,[*](habena T Bon. 2, harena V, ad habena cf. Luc. VI 221, ad myrtus Aen. VII 817 )
  5. summo palla genu, tenui vagus innatat umbra[*](umbra VC, optime ob obscurae (526), unda vulgo )
  6. crinis ad obscurae decurrens cingula mammae.
  7. ipsa citatarum tellus pede plausa sororum
  8. personat et teneris summittit gramina plantis.[*](plantis S, plactis V )
  9. e quibus Herculeo Dryope percussa fragore,
  10. cum fugerent iam tela ferae, processerat ultra
  11. turbatum visura nemus, fontemque petebat
  12. rursus et attonitos referebat ab Hercule vultus.
  13. hanc delapsa polo piceaeque adclinis opacae
  14. Iuno vocat prensaque manu sic blanda[*](blanda V, uoce C ) profatur:
  15. 'quem tibi coniugio tot dedignata dicavi
  16. Nympha procos, en Haemonia[*](haemenia V ) puer adpulit alno,
  17. clarus Hylas, saltusque tuos fontesque pererrat.
  18. vidistis[*](Vidisti M | roseis SM, reseis V ) roseis haec per loca Bacchus habenis
  19. cum domitas acies et Eoi fercula[*](fercula Pius, pr ecula V, pocula C, fercula sunt ea quae in triumpho feruntur, cf. e. g. Sen. Herc. Oet. 110 ) regni
  20. duceret ac rursus thiasos et sacra moventem.