Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. pervigil Arcadio Tiphys pendebat ab astro
  2. Hagniades, felix stellis qui segnibus usum[*](segnibus X 2 M, signibus V | usum M 2, osum V )
  3. et dedit aequoreos caelo duce tendere cursus.
  4. Ecce per obliqui rapidum compendia montis
  5. ductor avens[*](auens V, ovans Heinsius ) laetusque dolis agnoscit Acastum
  6. horrentem iaculis et parmae luce coruscum.
  7. ille ubi se mediae per scuta virosque carinae
  8. intulit, ardenti Aesonides retinacula ferro
  9. abscidit; haut aliter saltus vastataque pernix
  10. venator cum lustra fugit dominoque timentem
  11. urget equum, teneras compressans[*](teneras T, teneros V | compressans Sudhaus, conpressus V, compressus C ) pectore tigres,
  12. quas astu rapuit pavido, dum saeva relictis
  13. mater in adverso[*](averso Parrhasius ) catulis venatur Amano.
  14. it[*](it Eyssenhardt, Ut V ) pariter propulsa ratis; stant litore matres
  15. claraque vela oculis percussaque sole secuntur
  16. scuta virum, donec iam[*](iam Bon. 1, tam V ) celsior arbore pontus
  17. immensusque[*](inmensusque M 2, inmensus et M, inmens V ) ratem spectantibus abstulit aer.
    18. p.19
  18. Siderea tune arce pater pulcherrima Graium[*](Graium Bon. 1, gratum V (sic etiam 507, 523))
  19. coepta tuens tantamque operis consurgere molem
  20. laetatur; patrii neque enim probat otia regni.