Satyricon

Petronius Arbiter

Petronius. Heseltine, Michael, editor. London, New York: William Heinemann Ltd.; G. P. Putnam's Sons, 1913.

  • Fortior ominibus movit Mavortia signa
  • Caesar et insolitos gressu prior occupat ausus.
  • Prima quidem glacies et cana vincta pruina
  • non pugnavit humus mitique horrore quievit.
  • Sed postquam turmae nimbos fregere ligatos
  • et pavidus quadrupes undarum vincula rupit,
  • incaluere nives. Mox flumina montibus altis
  • undabant modo nata, sed haec quoque—iussa putares—
  • stabant,et vincta fluctus stupuere ruina,[*](ruina Reiske: pruina.)
  • et paulo ante lues iam concidenda iacebat.
  • Tum vero male fida prius vestigia lusit
  • decepitque pedes; pariter turmaeque virique
  • armaque congesta strue deplorata iacebant.
  • Ecce etiam rigido concussae flamine nubes
  • exonerabantur, nec rupti turbine venti
  • derant aut tumida confractum grandine caelum.
  • Ipsae iam nubes ruptae super arma cadebant,
  • [*](LO)
  • et concreta gelu ponti velut unda ruebat.
  • Victa erat ingenti tellus nive victaque caeli
  • sidera, victa suis haerentia flumina ripis;
  • nondum Caesar erat, sed magnam nixus in hastam
  • horrida securis frangebat gressibus arva,
  • qualis Caucasea decurrens arduus arce
  • Amphitryoniades, aut torvo Iuppiter ore,
  • cum se verticibus magni demisit Olympi
  • et periturorum disiecit[*](disiecit Gulielmus: deiecit.) tela Gigantum.
  • Dum Caesar tumidas iratus deprimit arces,
  • interea volucer motis conterrita pinnis
  • Fama volat summique petit iuga celsa Palati
  • atque hoc Romano tonitru ferit omnia signa:
  • iam classes fluitare mari totasque per Alpes
  • fervere Germano perfusas sanguine turmas.
  • Arma, cruor, caedes, incendia totaque bella
  • ante oculos volitant. Ergo pulsata tumultu
  • pectora perque duas scinduntur territa causas.
  • Huic fuga per terras, illi magis unda probatur
  • et patria pontus iam tutior. Est magis arma
  • qui temptare velit fatisque iubentibus uti.
  • Quantum quisque timet, tantum fugit. Ocior ipse
  • hos inter motus populus, miserabile visu,
  • quo mens icta iubet, deserta ducitur urbe.
  • Gaudet Roma fuga, debellatique Quirites
  • rumoris sonitu maerentia tecta relinquunt.
  • Ille manu pavida natos tenet, ille penates
  • occultat gremio deploratumque relinquit
  • limen et absentem votis interficit hostem.
  • Sunt qui coniugibus maerentia pectora iungant,
  • grandaevosque patres onerisque ignara iuventus
  • id pro quo metuit, tantum trahit. Omnia secum
  • hic vehit imprudens praedamque in proelia ducit:
  • ” “
  • ac velut ex alto cum magnus inhorruit auster
  • et pulsas evertit aquas, non arma ministris,
  • non regimen prodest, ligat alter pondera pinus,
  • alter tuta sinus tranquillaque litora quaerit:
  • hic dat vela fugae Fortunaeque omnia credit.
  • Quid tam parva queror? Gemino cum consule Magnus,
  • ille tremor Ponti saevique repertor Hydaspis
  • et piratarum scopulus, modo quem ter ovantem
  • luppiter horruerat, quem fracto gurgite Pontus
  • et veneratus erat submissa Bosporos unda,
  • pro pudor, imperii deserto nomine fugit,
  • ut Fortuna levis Magni quoque terga videret.
  • ” “