Satyricon

Petronius Arbiter

Petronius. Heseltine, Michael, editor. London, New York: William Heinemann Ltd.; G. P. Putnam's Sons, 1913.

  • Vixdum finierat, cum fulgure rupta corusco
  • intremuit nubes elisosque abscidit ignes.
  • Subsedit pater umbrarum, gremioque reducto
  • telluris pavitans fraternos palluit ictus.
  • Continuo clades hominum venturaque damna
  • auspiciis patuere deum. Namque ore cruento
  • deformis Titan[*](Titan Delbenius: titubans.) vultum caligine texit:
  • civiles acies iam tum spectare[*](spectare Crusius: spirare (spitare Bernensis.)) putares.
  • Parte alia plenos exstinxit Cynthia vultus
  • et lucem sceleri subduxit. Rupta tonabant
  • verticibus lapsis montis iuga, nec vaga passim
  • flumina per notas ibant morientia ripas.
  • Armorum strepitu caelum furit et tuba Martem
  • sideribus tremefacta ciet, iamque Aetna voratur
  • ignibus insolitis et in aethera fulmina mittit.
  • Ecce inter tumulos atque ossa carentia bustis
  • umbrarum facies diro stridore minantur.
  • Fax stellis comitata novis incendia ducit,
  • sanguineoque recens descendit Iuppiter imbre.
  • Haec ostenta brevi solvit deus. Exuit omnes
  • quippe moras Caesar, vindictaeque actus amore
  • Gallica proiecit, civilia sustulit arma.
  • Alpibus aeriis, ubi Graio numine[*](numine Reiske: nomine.) pulsae
  • descendunt rupes et se patiuntur adiri,
    • ” “
  • est locus Herculeis aris sacer: hunc nive dura
  • claudit hiemps canoque ad sidera vertice tollit.
  • caelum illinc cecidisse putes: non solis adulti[*](adulti cod. Messaniensis: adusti other MSS.)
  • mansuescit radiis, non verni temporis aura,
  • sedglacie concreta rigent hiemisque pruinis:
  • totum ferre potest umeris minitantibus orbem.
  • Haec ubi calcavit Caesar iuga milite laeto
  • optavitque[*](optavit margin ofL: oravit.) locum, summo de vertice montis
  • Hesperiae campos late prospexit et ambas
  • intentans cum voce manus ad sidera dixit:
  • 'Iuppiter omnipotens, et te,[*](te Buecheler: tu L: eu O.) Saturnia tellus,
  • armis laeta meis olimque onerata triumphis,
  • testor, ad has acies invitum accersere Martem,
  • invitas me ferre manus. Sed vulnere cogor, [*](LO)
  • pulsus ab urbe mea, dum Rhenum sanguine tinguo,
  • dum Gallos iterum Capitolia nostra petentes
  • Alpibus excludo, vincendo certior exsul.
  • Sanguine Germano sexagintaque triumphis
  • esse nocens coepi. Quanquam quos gloria terret,
  • aut qui sunt qui bella vident? Mercedibus emptae
  • ac viles operae, quorum est mea Roma noverca.
  • At[*](at Heinsius: ut.) reor, haud impune, nec hanc sine vindice dextram
  • vinciet ignavus. Victores ite furentes,
  • ite mei comites, et causam dicite ferro.
  • Namque omnes unum crimen vocat, omnibus una
  • impendet clades. Reddenda est gratia vobis,
  • non solus vici. Quare, quia poena tropaeis
  • imminet et sordes meruit victoria nostra,
  • iudice Fortuna cadat alea. Sumite bellum
  • et temptate manus. Certe mea causa peracta est:
  • inter tot fortes armatus nescio vinci.'
  • Haec ubi personuit, de caelo Delphicus ales
  • omina laeta dedit pepulitque meatibus auras.
  • Nec non horrendi nemoris de parte sinistra
  • insolitae voces flamma sonuere sequenti.
  • Ipse nitor Phoebi vulgato laetior orbe
  • crevit et aurato praecinxit fulgure vultus.
    • ” “