Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- multa metu poenae, poena [*](et Qui multa metu sed poena vel multa metu cohibet poena) qui pauca coercet,
- et iacit invita fulmina rara manu.
- ergo tam placidas orator missus ad aures,
- ut propior patriae sit fuga nostra roga.
- ille ego sum, qui te colui, quem festa solebat
- inter convivas mensa videre tuos:
- ille ego, qui duxi vestros Hymenaeon ad ignes,
- et cecini fausto carmina digna toro,
- cuius te solitum memini laudare libellos,
- exceptis domino qui nocuere suo,
- cui tua nonnumquam miranti scripta legebas:
- ille ego de vestra cui data nupta domo est.
- hanc probat et primo dilectam semper ab aevo
- est inter comites Marcia censa suas,
- inque suis habuit matertera Caesaris ante:
- quarum iudicio siqua probata, proba est.
- ipsa sua melior fama, laudantibus istis,
- Claudia divina non eguisset ope.
- nos quoque praeteritos sine labe peregimus annos:
- proxima pars vitae transilienda meae.