Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. multa metu poenae, poena [*](et Qui multa metu sed poena vel multa metu cohibet poena) qui pauca coercet,
  2. et iacit invita fulmina rara manu.
  3. ergo tam placidas orator missus ad aures,
  4. ut propior patriae sit fuga nostra roga.
  5. ille ego sum, qui te colui, quem festa solebat
  6. inter convivas mensa videre tuos:
  7. ille ego, qui duxi vestros Hymenaeon ad ignes,
  8. et cecini fausto carmina digna toro,
  9. cuius te solitum memini laudare libellos,
  10. exceptis domino qui nocuere suo,
  11. cui tua nonnumquam miranti scripta legebas:
  12. ille ego de vestra cui data nupta domo est.
  13. hanc probat et primo dilectam semper ab aevo
  14. est inter comites Marcia censa suas,
  15. inque suis habuit matertera Caesaris ante:
  16. quarum iudicio siqua probata, proba est.
  17. ipsa sua melior fama, laudantibus istis,
  18. Claudia divina non eguisset ope.
  19. nos quoque praeteritos sine labe peregimus annos:
  20. proxima pars vitae transilienda meae.