Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- tot mala pertulimus, quorum medicina quiesque
- nulla nisi in studio est Pieridumque mora.
- quis tibi, Naso, modus lacrimosi carminis? inquis
- idem, fortunae qui modus huius erit.
- quod querar, illa mihi pleno de fonte ministrat,
- nec mea sunt, fati verba sed ista mei.
- at mihi si cara patriam cum coniuge reddas,
- sint vultus hilares, simque quod ante fui.
- lenior invicti si sit mihi Caesaris ira,
- carmina laetitiae iam tibi plena dabo.
- nec tamen ut lusit, rursus mea littera ludet;
- sit semel illa ioco luxuriata meo.
- quod probet ipse, canam, poenae modo parte levata
- barbariam rigidos effugiamque Getas.
- interea nostri quid agant, nisi triste, libelli?
- tibia funeribus convenit ista meis.
- at poteras inquis ‘melius mala ferre silendo,
- et tacitus casus dissimulare tuos.’