Remedia amoris

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Qua potes, in peius dotes deflecte puellae,
  2. Iudiciumque brevi limite falle tuum.
  3. Turgida, si plena est, si fusca est, nigra vocetur:
  4. In gracili macies crimen habere potest.
  5. Et poterit dici petulans, quae rustica non est:
  6. Et poterit dici rustica, siqua proba est.
  7. Quin etiam, quacumque caret tua femina dote,
  8. Hanc moveat, blandis usque precare sonis.
  9. Exige uti cantet, siqua est sine voce puella:
  10. Fac saltet, nescit siqua movere manum.
  11. Barbara sermone est? fac tecum multa loquatur;
  12. Non didicit chordas tangere? posce lyram.
  13. Durius incedit? fac inambulet; omne papillae
  14. Pectus habent? vitium fascia nulla tegat.