Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quo vultu natos, quo me, scelerate, videres?
- Perfidiae pretio qua nece dignus eras?
- Ipse quidem per me tutus sospesque fuisses —
- Non quia tu dignus, sed quia mitis ego.
- Paelicis ipsa meos inplessem sanguine vultus,
- Quosque veneficiis abstulit illa suis!
- Medeae Medea forem! quodsi quid ab alto
- Iustus adest votis Iuppiter ille meis,
- Quod gemit Hypsipyle, lecti quoque subnuba nostri
- Maereat et leges sentiat ipsa suas;
- Utque ego destituor coniunx materque duorum,
- A totidem natis orba sit illa viro!
- Nec male parta diu teneat peiusque relinquat —
- Exulet et toto quaerat in orbe fugam!
- Quam fratri germana fuit miseroque parenti
- Filia, tam natis, tam sit acerba viro!
- Cum mare, cum terras consumpserit, aera temptet;
- Erret inops, exspes, caede cruenta sua!
- Haec ego, coniugio fraudata Thoantias oro.
- Vivite, devoto nuptaque virque toro!