Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Sit facie quamvis insignis, adultera certe est;
  2. Deseruit socios hospite capta deos.
  3. Illam de patria Theseus — nisi nomine fallor —
  4. Nescio quis Theseus abstulit ante sua.
  5. A iuvene et cupido credatur reddita virgo?
  6. Unde hoc conpererim tam bene, quaeris? amo.
  7. Vim licet appelles et culpam nomine veles;
  8. Quae totiens rapta est, praebuit ipsa rapi.
  9. At manet Oenone fallenti casta marito —
  10. Et poteras falli legibus ipse tuis!
  11. Me Satyri celeres — silvis ego tecta latebam —
  12. Quaesierunt rapido, turba proterva, pede
  13. Cornigerumque caput pinu praecinctus acuta
  14. Faunus in inmensis, qua tumet Ida, iugis.
  15. Me fide conspicuus Troiae munitor amavit,
  16. Admisitque meas ad sua dona manus.
  17. Quaecumque herba potens ad opem radixque medenti
  18. Utilis in toto nascitur orbe, mea est.
  19. Me miseram, quod amor non est medicabilis herbis!
  20. Deficior prudens artis ab arte mea.