Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ultima tu nostris accedis causa querelis.
- Non agitur vento nostra carina suo.
- Ecce, iacent collo sparsi sine lege capilli,
- Nec premit articulos lucida gemma meos;
- Veste tegor vili, nullum est in crinibus aurum,
- Non Arabum noster dona capillus habet.
- Cui colar infelix, aut cui placuisse laborem?
- Ille mei cultus unicus auctor abes.
- Molle meum levibusque cor est violabile telis,
- Et semper causa est, cur ego semper amem —
- Sive ita nascenti legem dixere Sorores
- Nec data sunt vitae fila severa meae,
- Sive abeunt studia in mores, artisque magistra
- Ingenium nobis molle Thalia facit.
- Quid mirum, si me primae lanuginis aetas
- Abstulit, atque anni quos vir amare potest?
- Hunc ne pro Cephalo raperes, Aurora, timebam —
- Et faceres, sed te prima rapina tenet!
- Hunc si conspiciat quae conspicit omnia Phoebe,
- Iussus erit somnos continuare Phaon;