Ab urbe condita

Titus Livius (Livy)

Titi Livi ab urbe condita libri editionem priman, Pars I-IV, Libri I-XL. Editio Stereotypica. Weissenborn, Wilhelm; Mueller, Moritz, editors. Leipzig: Teubner, 1884-1911.

fremitus ortus cum adsensu, deinde universorum voces idem petentium confusae in unum orationem interpellarunt.

inde Aemilius questus cum alia, bis a M. Fulvio se certo consulatu deiectum: Fulvius contra queri se ab eo semper lacessitum et in probrum suum sponsionem factam. tamen ambo significare, si alter vellet, se in potestate tot principum civitatis futuros.

omnibus instantibus, qui aderant, dexteras fidemque dedere remittere ac finire odium. deinde collaudantibus cunctis deducti sunt in Capitolium. et cura super tali re principum et facilitas censorum egregie comprobata ab senatu et laudata est.

censoribus deinde postulantibus, ut pecuniae summa sibi, qua in opera publica uterentur, attribueretur, vectigal annuum decretum est.

eodem anno in Hispania L. Postumius et Ti. Sempronius propraetores comparaverunt ita inter

103
se, ut in Vaccaeos per Lusitaniam iret Albinus, Celtiberiam inde reverteretur; Gracchus, si maius ibi bellum esset, in ultima Celtiberiae penetraret. ---

Mundam urbem primum vi cepit, nocte ex improvise adgressus. acceptis deinde obsidibus praesidioque imposito castella oppugnare, deinde agros urere, done ad praevalidam aliam urbem — Certimam appellant Celtiberi — pervenit.

ubi cum iam opera admoveret, veniunt legati ex oppido, quorum sermo antiquae simplicitatis fuit, non dissimulantium bellaturos, si vires essent.