Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- inter quos referendus erit? veteresne poetas,
- an quos et praesens et postera respuat [*]() aetas?
- “iste quidem veteres inter ponetur honeste,
- qui vel mense brevi vel toto est iunior anno.”
- utor permisso, caudaeque pilos ut equinae
- paulatim vello et demo unum, demo etiam [*]() unum,
- dum cadat [*]() elusus ratione ruentis acervi,
- qui redit in [*]() fastos [*]() et virtutem aestimat annis
- miraturque nihil nisi quod Libitina sacravit.
- Ennius et sapiens et fortis et alter Homerus,
- ut critici dicunt, leviter curare videtur,
- quo promissa cadant et somnia Pythagorea.
- Naevius in manibus non est et mentibus haeret
- paene recens? adeo sanctum est vetus omne poema,
- ambigitur quotiens, uter utro sit prior, aufert
- Pacuvius docti famam senis, Accius alti,
- dicitur Afrani toga convenisse Menandro,
- Plautus ad exemplar Siculi properare Epicharmi,
- vincere Caecilius gravitate, Terentius arte.
- hos ediscit [*]() et hos arto stipata theatro
p.400
p.402