Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. providisset [*]() eum. “sic ignovisse putato
  2. me tibi, si cenas hodie mecum.” ut libet. “ergo
  3. post nonam venies: nunc i, rem strenuus auge.”
  4. ut ventum ad cenam est,[*]() dicenda tacenda locutus
  5. tandem dormitum dimittitur. Hic ubi saepe
  6. occultum visus decurrere piscis ad hamum,
  7. mane cliens et iam certus conviva, iubetur
  8. rura suburbana indictis comes ire Latinis,
  9. impositus mannis arvum caelumque Sabinum
  10. non cessat laudare, videt ridetque Philippus,
  11. et sibi dum requiem, dum risus undique quaerit,
  12. dum septem donat sestertia, mutua septem
  13. promittit, persuadet uti mercetur agellum.
  14. mercatur. ne [*]() te longis ambagibus [*]() ultra
  15. quam satis est morer, ex nitido fit rusticus atque
  16. sulcos et vineta crepat mera, praeparat ulmos,
  17. immoritur studiis et amore senescit habendi.
  18. verum ubi oves furto, morbo periere capellae,
  19. spem mentita seges, bos est enectus arando,
  20. offensus damnis media de nocte caballum