Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- providisset [*]() eum. “sic ignovisse putato
- me tibi, si cenas hodie mecum.” ut libet. “ergo
- post nonam venies: nunc i, rem strenuus auge.”
- ut ventum ad cenam est,[*]() dicenda tacenda locutus
- tandem dormitum dimittitur. Hic ubi saepe
- occultum visus decurrere piscis ad hamum,
- mane cliens et iam certus conviva, iubetur
- rura suburbana indictis comes ire Latinis,
- impositus mannis arvum caelumque Sabinum
- non cessat laudare, videt ridetque Philippus,
- et sibi dum requiem, dum risus undique quaerit,
- dum septem donat sestertia, mutua septem
- promittit, persuadet uti mercetur agellum.
- mercatur. ne [*]() te longis ambagibus [*]() ultra
- quam satis est morer, ex nitido fit rusticus atque
- sulcos et vineta crepat mera, praeparat ulmos,
- immoritur studiis et amore senescit habendi.
- verum ubi oves furto, morbo periere capellae,
- spem mentita seges, bos est enectus arando,
- offensus damnis media de nocte caballum