Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. iam grandis natu queritur, conspexit, ut aiunt,
  2. adrasum quendam vacua tonsoris in umbra
  3. cultello proprios [*]() purgantem [*]() leniter unguis.
  4. Demetri, (puer hic non laeve iussa Philippi
  5. accipiebat) “abi, quaere et refer, unde domo, quis,
  6. cuius fortunae, quo sit patre quove patrono.”
  7. it,[*]() redit et narrat, Voltcium nomine Menam,
  8. praeconem, tenui censu, sine crimine, notum
  9. et properare loco [*]() et cessare et quaerere et uti,
  10. gaudentem parvisque sodalibus et lare certo [*]()
  11. et ludis et post decisa negotia Campo.
  12. “scitari libet ex ipso quodcumque refers: dic
  13. ad cenam veniat.” non sane credere Mena,
  14. mirari secum tacitus, quid multa? benigne,
  15. respondet.[*]() neget [*]() ille mihi? “negat improbus et te
  16. neglegit aut horret.” Volteium mane Philippus
  17. vilia vendentem tunicato scruta popello
  18. occupat et salvere iubet prior, ille Philippo
  19. excusare laborem et mercennaria vincla,
    20. p.300
  20. quod non mane domum venisset, denique quod non