Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- hinc illae lacrimae. “spissis indigna theatris
- scripta pudet recitare et nugis addere pondus,”
- si dixi, rides, ait, “et Iovis auribus ista
- servas: fidis enim manare poetica mella
- te solum, tibi pulcher.” ad haec ego naribus uti
- formido et, luctantis acuto ne secer ungui,
- displicet iste [*]() locus, clamo et diludia posco,
- ludus enim genuit trepidum certamen et iram,
- ira truces inimicitias et funebre bellum.
p.386
- Vertumnum Ianumque, liber, spectare videris,
- scilicet ut [*]() prostes Sosiorum pumice mundus.[*]()
- odisti clavis et grata sigilla pudico;
- paucis ostendi gemis et communia laudas,
- non ita nutritus, fuge quo descendere gestis.
- non erit emisso reditus tibi. “quid miser egi?
- quid volui?” dices, ubi quis [*]() te laeserit, et scis
- in breve te cogi, cum plenus languet amator.
- Quod si non odio peccantis desipit augur,
- carus eris Romae, donec te deserat [*]() aetas;
- contrectatus ubi manibus sordeseere volgi