Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- Si bene te novi, metues, liberrime Lolli,
- scurrantis speciem praebere, professus amicum
- ut matrona meretrici dispar erit atque
- discolor, infido scurrae distabit amicus,
- est huic diversum vitio vitium prope maius,
- asperitas agrestis et inconcinna gravisque,
- quae se commendat tonsa cute, dentibus atris,
- dum volt libertas dici mera veraque virtus,
- virtus est medium vitiorum et utrimque [*]() reductum.
- alter in obsequium plus aequo pronus et imi
- derisor lecti sic nutum divitis horret,
- sic iterat voces et verba cadentia tollit,
- ut puerum saevo credas dictata magistro
- reddere vel partis mimum tractare secundas.
- alter rixatur [*]() de lana saepe caprina, [*]()
- propugnat nugis armatus: “scilicet, ut non
- sit mihi prima fides, et vere quod placet ut non
- acriter elatrem! pretium aetas altera sordet.”
- ambigitur quid enim? Castor sciat an Dolichos [*]() plus;
- Brundisium Minuci melius via ducat an Appi.
p.370