Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. Coram rege sua [*]() de paupertate tacentes
  2. plus poscente ferent [*](): distat, sumasne pudenter
  3. an rapias; atqui rerum caput hoc erat, hic fons.
  4. “indotata mihi soror est, paupercula mater,
  5. et fundus nec vendibilis nec pascere firmus,”
  6. qui dicit, clamat, victum date! succinit alter,
  7. et mihi! dividuo findetur munere quadra,
  8. sed tacitus pasci si posset corvus, haberet
  9. plus dapis et rixae multo minus invidiaeque.
  10. Brundisium comes aut Surrentum ductus amoenum
  11. qui queritur salebras et acerbum frigus et imbres,
  12. aut cistam effractam et subducta viatica plorat,
  13. nota refert meretricis acumina, saepe catellam,
  14. saepe periscelidem raptam sibi flentis, uti mox
  15. nulla fides damnis verisque doloribus adsit,
  16. nec semel irrisus triviis attollere curat
  17. fracto crure planum, licet illi plurima manet
  18. lacrima, per sanctum iuratus dicat Osirim:
  19. credite, non ludo; crudeles, tollite claudum!
  20. quaere peregrinum, vicinia rauca reclamat.