Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. sit spes fallendi, miscebis sacra profanis.
  2. nam de mille fabae modiis cum surripis unum,
  3. damnum est, non facinus, mihi pacto lenius isto.
  4. vir bonus, omne forum quem spectat et omne tribunal,
  5. quandocumque deos vel porco vel bove placat,
  6. Line pater! clare, clare cum dixit, Apollo!
  7. labra movet metuens audiri: “pulchra Laverna,
  8. da mihi fallere, da iusto sanctoque [*]() videri,
  9. noctem peccatis et fraudibus obice nubem.”
  10. Qui melior servo, qui [*]() liberior sit avarus,
  11. in triviis fixum cum se demittit [*]() ob assem,
    12. p.356
  12. non video; nam qui cupiet, metuet quoque; porro,
  13. qui metuens vivet, liber mihi non erit umquam,
  14. perdidit arma, locum Virtutis deseruit, qui
  15. semper in augenda festinat et obruitur re.
  16. vendere cum possis captivum, occidere noli;
  17. serviet utiliter; sine pascat durus aretque,
  18. naviget ac mediis hiemet mercator in undis,
  19. annonae prosit, portet frumenta penusque.
  20. Vir bonus et sapiens audebit dicere: “Pentheu,