Satires

Horace

Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.

  1. expressa arbusto regerit convicia, durus
  2. vindemiator et invictus, cui saepe viator
  3. cessisset magna conpellans voce cuculum.
  4. at Graecus, postquam est Italo perfusus aceto,
  5. Persius exclamat: ‘per magnos, Brute, Deos te
  6. oro, qui reges consueris tollere, cur non
  7. hunc Regem iugulas? operum hoc, mihi crede, tuorum est.’
  1. Olim truncus eram ficulnus, inutile lignum,
  2. cum faber, incertus scamnum faceretne Priapum,
  3. maluit esse Deum. Deus inde ego, furum aviumque
  4. maxima formido; nam fures dextra coercet
  5. obscaenoque ruber porrectus ab inguine palus,
  6. ast inportunas volucres in vertice harundo
  7. terret fixa vetatque novis considere in hortis.
  8. huc prius angustis eiecta cadavera cellis
  9. conservus vili portanda locabat in arca;
  10. hoc miserae plebi stabat commune sepulcrum;
  11. Pantolabo scurrae Nomentanoque nepoti
  12. mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum
  13. hic dabat, heredes monumentum ne sequeretur.