Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- molle pecus mutumque metu, fremit ore cruento:
- nec minor Euryali caedes; incensus et ipse
- perfurit ac multam in medio sine nomine plebem,
- Fadumque Herbesumque subit Rhoetumque Abarimque,
- ignaros, Rhoetum vigilantem et cuncta videntem,
- sed magnum metuens se post cratera tegebat;
- pectore in adverso totum cui comminus ensem
- condidit adsurgenti et multa morte recepit.
- Purpuream vomit ille animam et cum sanguine mixta
- vina refert moriens; hic furto fervidus instat.
- Iamque ad Messapi socios tendebat; ibi ignem
- deficere extremum et religatos rite videbat
- carpere gramen equos: breviter cum talia Nisus.
- sensit enim nimia caede atque cupidine ferri:
- Absistamus, ait, nam lux inimica propinquat.
- Poenarum exhaustum satis est, via facta per hostis.
- Multa virum solido argento perfecta relinquunt
- armaque craterasque simul pulchrosque tapetas.
- Euryalus phaleras Rhamnetis et aurea bullis
- cingula, Tiburti Remulo ditissimus olim