Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- quae mittit dona hospitio cum iungeret absens
- Caedicus, ille suo moriens dat habere nepoti,
- post mortem bello Rutuli pugnaque potiti
- haec rapit atque umeris nequiquam fortibus aptat.
- Tum galeam Messapi habilem cristisque decoram
- induit. Excedunt castris et tuta capessunt.
- Interea praemissi equites ex urbe Latina,
- cetera dum legio campis instructa moratur,
- ibant et Turno regi responsa ferebant,
- tercentum, scutati omnes, Volcente magistro.
- Iamque propinquabant castris murosque subibant,
- cum procul hos laevo flectentis limite cernunt
- et galea Euryalum sublustri noctis in umbra
- prodidit immemorem radiisque adversa refulsit.
- Haud temere est visum. Conclamat ab agmine Volcens
- State, viri. Quae causa viae? Quive estis in armis?
- Quove tenetis iter? Nihil illi tendere contra,
- sed celerare fugam in silvas et fidere nocti.
- Obiciunt equites sese ad divortia nota
- hinc atque hinc omnemque abitum custode coronant.