Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Euryalus: Me nulla dies tam fortibus ausis
- dissimilem arguerit; tantum, fortuna secunda
- aut adversa cadat. Sed te super omnia dona
- unum oro, genetrix Priami de gente vetusta
- est mihi, quam miseram tenuit non Ilia tellus
- mecum excedentem, non moenia regis Acestae.
- Hanc ego nunc ignaram huius quodcumque pericli est
- inque salutatam linquo: nox et tua testis
- dextera, quod nequeam lacrumas perferre parentis
- at tu, oro, solare inopem et succurre relictae.
- Hanc sine me spem ferre tui: audentior ibo
- in casus omnis. Percussa mente dedere
- Dardanidae lacrimas; ante omnis pulcher Iulus,
- atque animum patriae strinxit pietatis imago.
- Tum sic effatur:
- Sponde digna tuis ingentibus omnia coeptis.
- Namque erit ista mihi genetrix nomenque Creusae
- solum defuerit, nec partum gratia talem
- parva manet. Casus factum quicumque sequentur,
- per caput hoc iuro, per quod pater ante solebat: