Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- mortalem eripiam formam magnique iubebo
- aequoris esse deas, qualis Nereia Doto
- et Galatea secant spumantem pectore pontum.
- Dixerat idque ratum Stygii per flumina fratris,
- per pice torrentis atraque voragine ripas
- adnuit et totum nutu tremefecit Olympum.
- Ergo aderat promissa dies et tempora Parcae
- debita complerant, cum Turni iniuria Matrem
- admonuit ratibus sacris depellere taedas.
- Hic primum nova lux oculis offulsit et ingens
- visus ab Aurora caelum transcurrere nimbus
- Idaeique chori; tum vox horrenda per auras
- excidit et Troum Rutulorumque agmina complet:
- Ne trepidate meas, Teucri, defendere navis
- neve armate manus: maria ante exurere Turno
- quam sacras dabitur pinus. Vos ite solutae,
- ite deae pelagi: genetrix iubet. Et sua quaeque
- continuo puppes abrumpunt vincula ripis
- delphinumque modo demersis aequora rostris
- ima petunt. Hinc virgineae (mirabile monstrum)