Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- robur et aerii cursu petit ardua montis.
- Tum primum nostri Cacum videre timentem
- turbatumque oculis: fugit ilicet ocior Euro
- speluncamque petit, pedibus timor addidit alas.
- Ut sese inclusit ruptisque immane catenis
- deiecit saxum, ferro quod et arte paterna
- pendebat, fultosque emuniit obice postis,
- ecce furens animis aderat Tirynthius omnemque
- accessum lustrans huc ora ferebat et illuc,
- dentibus infrendens. Ter totum fervidus ira
- lustrat Aventini montem, ter saxea temptat
- limina nequiquam, ter fessus valle resedit.
- Stabat acuta silex, praecisis undique saxis
- speluncae dorso insurgens, altissima visu,
- dirarum nidis domus opportuna volucrum.
- Hanc, ut prona iugo laevum incumbebat in amnem,
- dexter in adversum nitens concussit et imis
- avolsam solvit radicibus; inde repente
- inpulit, inpulsu quo maximus intonat aether
- dissultant ripae refluitque exterritus amnis.