Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- lustrabat studio recolens, omnemque suorum
- forte recensebat numerum carosque nepotes,
- fataque fortunasque virum moresque manusque.
- Isque ubi tendentem adversum per gramina videt
- Aenean, alacris palmas utrasque tetendit,
- effusaeque genis lacrimae, et vox excidit ore:
- Venisti tandem, tuaque exspectata parenti
- vicit iter durum pietas? Datur ora tueri,
- nate, tua, et notas audire et reddere voces?
- Sic equidem ducebam animo rebarque futurum,
- tempora dinumerans, nec me mea cura fefellit.
- Quas ego te terras et quanta per aequora vectum
- accipio! quantis iactatum, nate, periclis!
- Quam metui, ne quid Libyae tibi regna nocerent!
- Ille autem: Tua me, genitor, tua tristis imago,
- saepius occurrens, haec limina tendere adegit:
- stant sale Tyrrheno classes. Da iungere dextram,
- da, genitor, teque amplexu ne subtrahe nostro.
- Sic memorans, largo fletu simul ora rigabat.
- Ter conatus ibi collo dare brachia circum,