Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- iussa viri), Teucros vocat alta in templa sacerdos.
- Excisum Euboicae latus ingens rupis in antrum,
- quo lati ducunt aditus centum, ostia centum;
- unde ruunt totidem voces, responsa Sibyllae.
- Ventum erat ad limen, cum virgo. Poscere fata
- tempus ait; deus, ecce, deus! Cui talia fanti
- ante fores subito non voltus, non color unus,
- non comptae mansere comae; sed pectus anhelum,
- et rabie fera corda tument; maiorque videri,
- nec mortale sonans, adflata est numine quando
- iam propiore dei. Cessas in vota precesque,
- Tros ait Aenea? Cessas? Neque enim ante dehiscent
- attonitae magna ora domus. Et talia fata
- conticuit. Gelidus Teucris per dura cucurrit
- ossa tremor, funditque preces rex pectore ab imo:
- Phoebe, graves Troiae semper miserate labores,
- Dardana qui Paridis direxti tela manusque
- corpus in Aeacidae, magnas obeuntia terras
- tot maria intravi duce te, penitusque repostas
- Massylum gentes praetentaque Syrtibus arva,