Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- iam tandem Italiae fugientis prendimus oras;
- hac Troiana tenus fuerit Fortuna secuta.
- Vos quoque Pergameae iam fas est parcere genti,
- dique deaeque omnes quibus obstitit Ilium et ingens
- gloria Dardaniae. Tuque, O sanctissima vates,
- praescia venturi, da, non indebita posco
- regna meis fatis, Latio considere Teucros
- errantisque deos agitataque numina Troiae.
- Tum Phoebo et Triviae solido de marmore templum
- instituam, festosque dies de nomine Phoebi.
- Te quoque magna manent regnis penetralia nostris:
- hic ego namque tuas sortes arcanaque fata,
- dicta meae genti, ponam, lectosque sacrabo,
- alma, viros. Foliis tantum ne carmina manda,
- ne turbata volent rapidis ludibria ventis;
- ipsa canas oro. Finem dedit ore loquendi.
- At, Phoebi nondum patiens, immanis in antro
- bacchatur vates, magnum si pectore possit
- excussisse deum; tanto magis ille fatigat
- os rabidum, fera corda domans, fingitque premendo.