Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- purpureasque super vestes, velamina nota,
- coniciunt. Pars ingenti subiere feretro,
- triste ministerium, et subiectam more parentum
- aversi tenuere facem. Congesta cremantur
- turea dona, dapes, fuso crateres olivo.
- Postquam conlapsi cineres et flamma quievit
- reliquias vino et bibulam lavere favillam,
- ossaque lecta cado texit Corynaeus aëno.
- Idem ter socios pura circumtulit unda,
- spargens rore levi et ramo felicis olivae,
- lustravitque viros, dixitque novissima verba.
- At pius Aeneas ingenti mole sepulcrum
- imponit, suaque arma viro, remumque tubamque,
- monte sub aërio, qui nunc Misenus ab illo
- dicitur, aeternumque tenet per saecula nomen.
- His actis, propere exsequitur praecepta Sibyllae.
- Spelunca alta fuit vastoque immanis hiatu,
- scrupea, tuta lacu nigro nemorumque tenebris,
- quam super haud ullae poterant impune volantes
- tendere iter pennis—talis sese halitus atris