Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Inde ubi venere ad fauces grave olentis Averni,
- tollunt se celeres, liquidumque per aëra lapsae
- sedibus optatis geminae super arbore sidunt,
- discolor unde auri per ramos aura refulsit.
- Quale solet silvis brumali frigore viscum
- fronde virere nova, quod non sua seminat arbos,
- et croceo fetu teretis circumdare truncos,
- talis erat species auri frondentis opaca
- ilice, sic leni crepitabat brattea vento.
- Corripit Aeneas extemplo avidusque refringit
- cunctantem, et vatis portat sub tecta Sibyllae.
- Nec minus interea Misenum in litore Teucri
- flebant, et cineri ingrato suprema ferebant.
- Principio pinguem taedis et robore secto
- ingentem struxere pyram, cui frondibus atris
- intexunt latera, et ferales ante cupressos
- constituunt, decorantque super fulgentibus armis.
- Pars calidos latices et aëna undantia flammis
- expediunt, corpusque lavant frigentis et unguunt.
- Fit gemitus. Tum membra toro defleta reponunt,