Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- faucibus effundens supera ad convexa ferebat:
- unde locum Grai dixerunt nomine Aornon.
- quattuor hic primum nigrantis terga iuvencos
- constituit, frontique invergit vina sacerdos;
- et summas carpens media inter cornua saetas
- ignibus imponit sacris, libamina prima,
- voce vocans Hecaten, Caeloque Ereboque potentem.
- Supponunt alii cultros, tepidumque cruorem
- suscipiunt pateris. Ipse atri velleris agnam
- Aeneas matri Eumenidum magnaeque sorori
- ense ferit, sterilemque tibi. Proserpina, vaccam.
- Tum Stygio regi nocturnas inchoat aras,
- et solida imponit taurorum viscera flammis,
- pingue superque oleum infundens ardentibus extis.
- Ecce autem, primi sub lumina solis et ortus,
- sub pedibus mugire solum, et iuga coepta moveri
- silvarum, visaeque canes ululare per umbram,
- adventante dea. Procul O procul este, profani,
- conclamat vates, totoque absistite luco;
- tuque invade viam, vaginaque eripe ferrum: