Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Sic fatur lacrimans, classique immittit habenas,
- et tandem Euboïcis Cumarum adlabitur oris.
- Obvertunt pelago proras; tum dente tenaci
- ancora fundabat naves, et litora curvae
- praetexunt puppes. Iuvenum manus emicat ardens
- litus in Hesperium; quaerit pars semina flammae
- abstrusa in venis silicis, pars densa ferarum
- tecta rapit silvas, inventaque flumina monstrat.
- At pius Aeneas arces, quibus altus Apollo
- praesidet, horrendaeque procul secreta Sibyllae
- antrum immane petit, magnum cui mentem animumque
- Delius inspirat vates, aperitque futura.
- Iam subeunt Triviae lucos atque aurea tecta.
- Daedalus, ut fama est, fugiens Minoïa regna,
- praepetibus pennis ausus se credere caelo,
- insuetum per iter gelidas enavit ad Arctos,
- Chalcidicaque levis tandem super adstitit arce.
- Redditus his primum terris, tibi, Phoebe, sacravit
- remigium alarum, posuitque immania templa.
- In foribus letum Androgeo: tum pendere poenas