Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Ac, velut annoso validam cum robore quercum
- Alpini Boreae nunc hinc nunc flatibus illinc
- eruere inter se certant; it stridor, et altae
- consternunt terram concusso stipite frondes;
- ipsa haeret scopulis, et, quantum vertice ad auras
- aetherias, tantum radice in Tartara tendit:
- haud secus adsiduis hinc atque hinc vocibus heros
- tunditur, et magno persentit pectore curas;
- mens immota manet; lacrimae volvuntur inanes.
- Tum vero infelix fatis exterrita Dido
- mortem orat; taedet caeli convexa tueri.
- Quo magis inceptum peragat lucemque relinquat,
- vidit, turicremis cum dona imponeret aris,
- horrendum dictu, latices nigrescere sacros,
- fusaque in obscenum se vertere vina cruorem.
- Hoc visum nulli, non ipsi effata sorori.
- Praeterea fuit in tectis de marmore templum
- coniugis antiqui, miro quod honore colebat,
- velleribus niveis et festa fronde revinctum:
- hinc exaudiri voces et verba vocantis