Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- auspiciis et sponte mea componere curas,
- urbem Troianam primum dulcisque meorum
- reliquias colerem, Priami tecta alta manerent,
- et recidiva manu posuissem Pergama victis.
- Sed nunc Italiam magnam Gryneus Apollo,
- Italiam Lyciae iussere capessere sortes:
- hic amor, haec patria est. Si te Karthaginis arces,
- Phoenissam, Libycaeque aspectus detinet urbis,
- quae tandem, Ausonia Teucros considere terra,
- invidia est? Et nos fas extera quaerere regna.
- Me patris Anchisae, quotiens umentibus umbris
- nox operit terras, quotiens astra ignea surgunt,
- admonet in somnis et turbida terret imago;
- me puer Ascanius capitisque iniuria cari,
- quem regno Hesperiae fraudo et fatalibus arvis.
- Nunc etiam interpres divom, Iove missus ab ipso—
- testor utrumque caput—celeris mandata per auras
- detulit; ipse deum manifesto in lumine vidi
- intrantem muros, vocemque his auribus hausi.
- Desine meque tuis incendere teque querelis: