Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- odere, infensi Tyrii; te propter eundem
- exstinctus pudor, et, qua sola sidera adibam,
- fama prior. Cui me moribundam deseris, hospes?
- Hoc solum nomen quoniam de coniuge restat.
- Quid moror? An mea Pygmalion dum moenia frater
- destruat, aut captam ducat Gaetulus Iarbas?
- Saltem si qua mihi de te suscepta fuisset
- ante fugam suboles, si quis mihi parvulus aula
- luderet Aeneas, qui te tamen ore referret,
- non equidem omnino capta ac deserta viderer.
- Dixerat. Ille Iovis monitis immota tenebat
- lumina, et obnixus curam sub corde premebat.
- Tandem pauca refert: Ego te, quae plurima fando
- enumerare vales, numquam, regina, negabo
- promeritam; nec me meminisse pigebit Elissae,
- dum memor ipse mei, dum spiritus hos regit artus.
- Pro re pauca loquar. Neque ego hanc abscondere furto
- speravi—ne finge—fugam, nec coniugis umquam
- praetendi taedas, aut haec in foedera veni.
- Me si fata meis paterentur ducere vitam