Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Italiam non sponte sequor.
- Talia dicentem iamdudum aversa tuetur,
- huc illuc volvens oculos, totumque pererrat
- luminibus tacitis, et sic accensa profatur:
- Nec tibi diva parens, generis nec Dardanus auctor,
- perfide; sed duris genuit te cautibus horrens
- Caucasus, Hyrcanaeque admorunt ubera tigres.
- Nam quid dissimulo, aut quae me ad maiora reservo?
- Num fletu ingemuit nostro? Num lumina flexit?
- Num lacrimas victus dedit, aut miseratus amantem est?
- Quae quibus anteferam? Iam iam nec maxuma Iuno,
- nec Saturnius haec oculis pater aspicit aequis.
- Nusquam tuta fides. Eiectum litore, egentem
- excepi, et regni demens in parte locavi;
- amissam classem, socios a morte reduxi.
- Heu furiis incensa feror! Nunc augur Apollo,
- nunc Lyciae sortes, nunc et Iove missus ab ipso
- interpres divom fert horrida iussa per auras.
- Scilicet is Superis labor est, ea cura quietos
- sollicitat. Neque te teneo, neque dicta refello.