Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Non tibi Tyndaridis facies invisa Lacaenae
- culpatusve Paris: divom inclementia, divom,
- has evertit opes sternitque a culmine Troiam.
- Aspice—namque omnem, quae nunc obducta tuenti
- mortalis hebetat visus tibi et umida circum
- caligat, nubem eripiam; tu ne qua parentis
- iussa time, neu praeceptis parere recusa:—
- hic, ubi disiectas moles avolsaque saxis
- saxa vides mixtoque undantem pulvere fumum.
- Neptunus muros magnoque emota tridenti
- fundamenta quatit, totamque a sedibus urbem
- eruit; hic Iuno Scaeas saevissima portas
- prima tenet, sociumque furens a navibus agmen
- ferro accincta vocat.
- Iam summas arces Tritonia, respice, Pallas
- insedit, nimbo effulgens et Gorgone saeva.
- Ipse pater Danais animos viresque secundas
- sufficit, ipse deos in Dardana suscitat arma.
- Eripe, nate, fugam, finemque impone labori.
- Nusquam abero, et tutum patrio te limine sistam.