Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Dixerat, et spissis noctis se condidit umbris.
- Adparent dirae facies inimicaque Troiae
- numina magna deum.
- Tum vero omne mihi visum considere in ignis
- Ilium et ex imo verti Neptunia Troia;
- ac veluti summis antiquam in montibus ornum
- cum ferro accisam crebrisque bipennibus instant
- eruere agricolae certatim,—illa usque minatur
- et tremefacta comam concusso vertice nutat,
- volneribus donec paulatim evicta, supremum
- congemuit, traxitque iugis avolsa ruinam.
- Descendo, ac ducente deo flammam inter et hostis
- expedior; dant tela locum, flammaeque recedunt.
- Atque ubi iam patriae perventum ad limina sedis
- antiquasque domos, genitor, quem tollere in altos
- optabam primum montis primumque petebam,
- abnegat excisa vitam producere Troia
- exsiliumque pati. Vos O, quibus integer aevi
- sanguis, ait solidaeque suo stant robore vires,
- vos agitate fugam: