Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- nunc certe et misero fratri comes ire per umbras!
- Immortalis ego? Aut quicquam mihi dulce meorum
- te sine, frater, erit? O quae satis ima dehiscet
- terra mihi Manisque deam demittet ad imos?
- Tantum effata caput glauco contexit amictu
- multa gemens et se fluvio dea condidit alto.
- Aeneas instat contra telumque coruscat
- ingens arboreum et saevo sic pectore fatur:
- Quae nunc deinde mora est? Aut quid iam, Turne, retractas?
- Non cursu, saevis certandum est comminus armis.
- Verte omnis tete in facies et contrahe quidquid
- sive animis sive arte vales; opta ardua pennis
- astra sequi clausumve cava te condere terra.
- Ille caput quassans Non me tua fervida terrent
- dicta, ferox: di me terrent et Iuppiter hostis.
- Nec plura effatus saxum circumspicit ingens,
- saxum antiquum ingens, campo quod forte iacebat,
- limes agro positus, litem ut discerneret arvis.
- Vix illud lecti bis sex cervice subirent,
- qualia nunc hominum producit corpora tellus: